Ook jaloers op al die collega’s of mede-studenten die afgelopen tijd (en komende weken) vollen bak aan de après-ski zaten op wintersport? Of ben je na carnaval toch onderhand wel weer op zoek naar een goede reden om flink te zuipen? Dit is de oplossing! We hebben namelijk onze eigen zeer steile, gevaarlijke, korte Heuvel. Onze eigen Tilburgse Zwarte Piste.

Met een rotgang jezelf de afgrond inhelpen, dat klinkt als een topidee. Een mooiere metafoor dan op deze manier stevig door te consumeren op onze Korte Heuvel had ik dan zelf ook niet kunnen verzinnen. Waar het vandaan komt? Geen idee. Het verhaal over de Zwarte Piste is mij eens in de wandelgangen verteld, tijdens een chit-chat of als dronkenmanspraat. Of het een indianenverhaal is, of dat dit daadwerkelijk een oud Tilburgs gebruik is en of dit wel bekend is in bepaalde studentenhuizen, ik heb werkelijk waar geen flauw benul. Geniaal vind ik het wel, dus zeker het proberen, het beschrijven en het aanraden waard!

DE ZWARTE PISTE

Oké, naar de kern. Wat is de bedoeling?
De Zwarte Piste is een soort van extreme kroegentocht over de Korte Heuvel. De regels zijn vrij simpel:

• Je verzamelt een partner of een vriendengroep.
• Je start allemaal tegelijkertijd en gaat iedere kroeg af op de Korte Heuvel, zigzaggend, dus steeds naar de overkant en terug.
• Je bestelt overal 2 bier en één borrel.
• Het is ieder voor zich! Ben je af, dan ga je naar huis en regel je je eigen zaken. Je gaat niemand “mee naar huis sleuren” omdat jij niet meer kunt fietsen of je telefoon kwijt bent of een taxi wil delen. Je fixt je eigen ondergang en gunt de ander zijn kans op een overwinning.

Huidige aanbevolen route: Miss Bien Chanternel – Cul de Sac – Studio Tilburg – Bar Leonardo – Polly Maggoo – Café Bakker – Café Weemoed – Live bar – Stoffel of Tribunaal of Heuvel 15 of ‘T Buitenbeentje (afhankelijk van sfeer en / of openingstijden) – De Slijterij – Le Clochard – Café Philip.

De route is natuurlijk in tegengestelde richting ook mogelijk, maar praktisch gezien is bij Miss Bien Chanternel beginnen het handigste i.v.m. openingstijden en opbouw van de avond. Ik kan me wel voorstellen dat andersom op een mooie terrasavond misschien zelfs aan te raden is. Afterparty in de Baret.

Persoonlijk ben ik ook praktiserend alcoholgebruiker en ben tijdens mijn experiment met de route niet verder dan de Slijterij gekomen. Ik weet het en steek dan ook mijn hand in eigen boezem, het is zwak. Maar eerlijk gezegd besefte ik mij aldaar ook niet meer dat ik bezig was met “de zwarte piste” en is het daar dan ook helaas niet bij 2 bier en een borrel gebleven, maar uitgelopen in een spreekwoordelijke gipsvlucht naar huis. Het einde halen van de Zwarte Piste staat dus nog op mijn To-do list.

Dus beste studenten, hockeyteams, vrijgezellenfeesten en whatsappgroepen, maak me trots en ga deze uitdaging met jezelf en je kameraden aan! Vertel het door en deel je ervaringen met ons en met elkaar, dan zetten we de Tilburgse Zwarte Piste weer op de kaart en gaan we zelf lekker van de kaart! Proost!

Kanttekening: Ik heb het hele internet afgespeurd naar mogelijk bewijs van dit fenomeen, maar zonder resultaat. Ook heb ik tevergeefs alle bronnen in mijn omgeving gelieerd aan lomp zuipen ondervraagd of het hen een belletje deed rinkelen. Deze uitdaging is dus gebaseerd op mijn eigen herinnering aan het verhaal wat mij eenmalig is verteld, maar te fantastisch was om jullie te onthouden. Mocht je dus meer weten over het bestaan van De Zwarte Piste en dus aanvullingen of correcties hebben, of meer weten over de geschiedenis van de Zwarte Piste, voel je vrij contact met me op te nemen.